جبر جغرافیایی

هر جا درخواست می دیم برای کار یا پذیرش دانشگاه – فرقی نمی کنه تو چه مقطعی: لیسانس، فوق لیسانس، دکترا، پست داک – میگن حق تقدم با اتحادیه ی اروپاست. هر چی می خوای بزن تو سر خودت، نشون بده که بهتر از اونایی؛ این جمله رو که می شنوی، انگار آب سرد می ریزن رو سرت. بعد این آهنگ نامجو هی تو سرت می چرخه: «این که زاده ی آسیایی و میگن جبر جغرافیایی»…

انرژی مثبت :دی

هر شبی که با لبخند می خوابم و به خودم میگم فردا روز ِ خوبی میشه، محاله صبحش با اخلاق ِ بد بیدار شم و محاله خبر ِ بد بشنوم و محاله کاریم پیش نره. پس هر شب بالبخند بخوابیم و بگیم که فردا روز ِ خوبیه 🙂

فرندز

یعنی از بین همشون اول عاشق ِ فیبی ام، بعد چندلر و جووی!! یعنی انقد حال می کنم با حرفا و کاراشون!!!

امتحان ِ زبان

قبول شدم امتحانم و. الان کلی خوشحالم. فردا باید برم شفاهیش و بدم. ولی مهم اینه که قبول شدم. هاهاها!!!! حالا دیگه دانشجو شدنم حتمیه 🙂

کبود شدن. از سرما. از تنهایی. از بی حوصلگی. از فکر.

Heimweh

همین خوابای لعنتی ای که شبا می بینی باعث می شن صبا انقد سگ و بد اخلاق و خسته باشی! نمیشد یه خواب دیگه ببینم حالا؟

.

.

پ.ن. : خب تو گوگل ترنسلیت کپی پیستش کنید معنیش و می فهمین دیگه!

مرا دلی که صبوری ازو نمی آید

تو را سریست که با ما فرو نمی آید

مرا دلی که صبوری ازو نمی آید

کدام دیده به روی تو باز شد همه عمر

که آب دیده به رویش فرو نمی آید

جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب

که مهربانی از آن طبع و خو نمی آید

چه جور کز خم چوگان زلف مشکینت

بر اوفتاده مسکین چو گو نمی آید

اگر هزار گزند آید از تو بر دل ریش

بد از منست که گویم نکو نمی آید

گر از حدیث تو کوته کنم زبان امید

که هیچ حاصل از این گفت و گو نمی آید

گمان برند که در عودسوز سینه ی من

بمرد آتش معنی که بو نمی آید

چه عاشق است که فریاد دردناکش نیست

چه مجلسست کزو های و هو نمی آید

بشیر بود مگر شور عشق سعدی را

که پیر گشت و تغیر در او نمی آید

*************

با صدای استاد و همایون

عصر ِ دلگیر ِ یکشنبه

1. O2- شرکتی که خط موبایل و اینترنتم و ازش گرفتم- برام یه ایمیل تبلیغاتی فرستاده بود که تا 29 می -تولدم- می تونم تا سه تا سیم کارت ِ پری پید (اعتباری. قراردادی نیست، باید شارژش کنی. مثل ایرانسلم) مجانی سفارش بدم. من با اعتقاد به این که مفت باشه، کوفت باشه و با فکر ِ اینکه مامان بابا بیان اینجا، حداقل می تونم مجانی بهشون زنگ بزنم (O2 به O2 مجانیه. البته از قراردادی به اعتباری)، دو تا سفارش دادم. یکیش هفته ی بعدش اومد. تعجب کردم که چرا یکیش اومده. اینجا که از این خبرا نبود! ولی خب، مهم نبود. بالاخره یکی داشتم. تا اینجاش و داشته باشین.

2. وقتی اومدم اینجا، دربه در دنبال ِ این بودم که یه شماره ی ثابت داشته باشم، که از ایران باهام تماس می گیرن، خرجشون زیاد نشه. چون به موبایل خیلی گرون در میاد. زیبا، همون دوست جون ِ قدیمیم، بهم گفت برو O2، یه خط موبایل  ازش بگیر -قراردادی، نه اعتباری- بهت رو همون خط ِ موبایل، شماره ی ثابت هم میدن. منم از همه جا بی خبر رفتم و O2 گرون ترین قراردادشون و بست به ریشم و منم قبول کردم و پای ِ قرارداد و امضا کردم. البته اینم بگم که قرارداد دو ساله بود. بعدن دیدم که چه گولی خوردم و چه کلاه گشادی سرم رفته. اینترنتشم همینطور. هرچی با زبون خوش بهشون گفتم آقا این تعرفه ی من و عوض کنید، اینا قبول نکردن. منم زدم به سیم ِ آخر و زنگ زدم گفتم می خوام قرارداد و کنسل کنم. گفتن چرا، گفتم چون خیلی گرونه. گفتن موبایل و یا اینترنت و، گفتم هر دوتاش و. گفتن تا آخر هفته فرم کنسلینگ قرارداد و برات می فرستیم، فقط امضاش کن بفرست برامون.

دیروز تو صندوق پستیم دوتا نامه از O2 بود. یکیش یه نامه ست، که بهم اطلاع دادن قراردادم و از دو ساله کردن 6 ماهه! اینا که حتی حاضر نبودن تعرفه ی من و عوض کنن! دومی بر می گرده به شماره ی یک! دومین سیم کارتی که سفارش داده بودم، با شماره ی همین خط ِ قراردادی ِ خودم. یعنی می خوان هر جوریه مشتریشون بمونم. البته مشتری بدی نبودم براشون تو این 4 ماه! خیلیم خوب درآمد داشتن از این کلاهی که سر ِ من گذاشتن.

3. کلاسا تموم شدن. فقط 4 شنبه یه امتحان دارم. علاف می گردم که بیکار نباشم. کل ِ فیلمای این ویدیو کلوپ ِ همسایه رو دیدم. روزی دوتا. مثلن دارم ترکی هم یاد می گیرم، کتاب ِ «بی شعوری» رو هم می خونم. ببینم تا کی دووم میارم اینجوری.

4. بارون میاد. هوا گرمه و شرجی. چسبنده. اعصاب خورد کن. دختر عمه که هر روز باهاش حرف میزدم -روزای تعطیل از صب تا شب، بقیه ی روزا عصر- رفته ایتالیا برای کنفرانس. نیستش. دلم براش تنگ شده.

5. احتمالن یه فیلم دیگه می بینم حالم خوب شه. ریچارد گیر. دوستش دارم. صبح جولیا رابرتز دیدم. اون و هم دوست دارم.

 گفت خود دادی به ما دل حافظا

ما محصل بر کسی نگماشتیم

کمک!

خیلی باحاله که نه «تی ان تی»، نه «دی اچ ال»، نه «یو پی اس» چیزی نمی فرستن ایران. حالا من دعوت نامه ی مامان بابا رو چه جوری بفرستم؟ کسی آشنایی نداره که از آلمان بخواد این هفته یا هفته ی دیگه بیاد ایران؟؟؟